نه مینویسم و نه می‌خوانم. بد‌ون هدف و انگیزه، مراحل پیش رویم را می‌گذرانم تا ببینم چه می‌شود. این یادداشت را هم صرفا به یاد گذشته و بخاطر پست کردن این بیت شعر می‌گذارم که نمی‌دانم تا چقدر با واقعیت زندگی من نسبتی خواهد داشت.
ای دل من تو را بشارت باد
که تو را من به دوست خواهم داد
فرخی سیستانی
دلم یک شوق عمیق می‌خواهد. کاش انگیزه و امیدی بود. کاش ... .
زمان: دوشنبه ۲۱ مهر ۴۰۴، ساعت ۱:۰۴
موقعیت: روی تخت پاویون درحالی که سرماخورده‌ام و خوابم نمی‌برد و منتظرم تا ساعت چهار نوبتم بشود و بروم سر شیفت. مثل همه روزها.
#172